Yağmur,
Ve toprak kokusu,
Sensizliğin ilk korkusu
Kapalı havalarda hatırlarım ben seni
Gözlerin bulut, kelimelerin çiseleyen damlalardı
Nadir gösterdiğin yüzün, gri semanın içinde küçük, mavi bir tebessümdü
Kapalı havalarda hatırlarım ben seni
Saçların arada bir lütfeden güneş gibi
Sözlerin, özlenen dosttan haber gibi
Kapalı havalarda hatırlarım ben seni
Görmeden bastığım su birikintisi,
Eğilip bakarken yüzümde hüznünü gördüğüm
Kapalı havalarda hatırlarım ben seni
Hep kapalı havalarda
Soğuk, kasvetli
Kapalı havalarda hatırlarım ben seni
Eylül
Yağmur
Toprak kokusu
Sensizliğin son tortusu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder