Gönül Yarası kapanmayacak bu adamın. Bu duruş sadece onda var. Eller aşağıda paralel tutuş. Hüzünlü bir ifade ve mutlaka krem ya da kahvemsi bir renk var kıyafetlerinde. Özel hayatındaki durumları bizi hiç ilgilendirmiyor. Kendisi şarkılarıyla hepimizin hayatını kararttı genç yaşta. Hiç yenilemedi kendisini. At yarışlarındaki beyaz bayrak ayna misali çıktığı gibi geldi. Öyle kaldı değişmedi. Rüzgar kahverengi ceketini uçuşturdu kliplerinde o hep kaybetmiş adamı anlattı dinletti yaşattı. Albümler hep birbirinin benzeri belki. Hep aynı lezzete sahip Ali Muhiddin Hacı Bekir lokumcusu badem ezmesi ile nasıl yıllardır aynı tadı sunuyorsa Rafet El Roman da aynı tadı bırakıyor kulaklarda. Popüler müziğin damarı bu olsa gerek. Bazen serzenişte bulunuyoruz Levent Yüksel Med Cezir gibisini neden yapmadı diye. Rafet yıllardır aynı albümü yapıyor. Ondan da sıkılır bizim insanımız. Yine de şu kesindir ki hayata doğuştan 1-0 yenik başlayan nesilleri ve toplumun nabzını iyi tutmuş. Kendisi hayatı arabesk yaşayan bu topluma uzaklardan dahil olmasına rağmen şifreyi iyi çözmüş. Şimdi bir de yedeğini bıraktı. İyice heder etti bizleri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder