Yıllardır bıkmadan usanmadan ve ileri geri sarmadan dinlediğim tek albüm. Muhtemelen o dönemde albümü dinleme şansını yakalayabilen bir çok kişi aynı durumu yaşayıp keyif almış olmalı. O zamanlar Compact Disc yeni yayılmaya başlamış kasetçalar cihazların ciddi şekilde hüküm sürdüğü mp3' ün hayal bile edilemediği dönemlerdi. Kaseti yerleştirmeden önce cihazın içinde bantı okuyan kristali kolonyalı pamukla silerdik. Daha sonra bas play e çalsın. İşte o zahmetli eylemi çok az gerçekleştirdim bu albümü dinlediğim dönemlerde. Şarkıların hepsi birbirinden güzeldi. Sadece Dedikodu' ya uzaktım o zamanlar biraz garip gelmişti. Sonra Orhan Veli'yi tanıyınca Dedikodu sever oldum. Şimdi hiç bir albümün tamamını dinleyecek tahammülüm yok. Çünkü böyle bir eser yok. Tadı damağımızda kaldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder