Bu sezon içeride daima güçlü olan Galatasarayımız işi şansa bırakmadı. Bu noktada önemli kadro değişikliğini yapan hocaya da parantez açmak lazım. Sırtımızı dayadığımız o dağ gibi adam bize ve umutlarımıza kuvvet verdi. Direğin dibinde top tutan Muslera dan gol atamadığı için üzülen Gomis’e kadar inanan bir takım vardı.
Çok merak edilen bir diğer konu da yıllar sonra bu takıma rakip olan eski kaptan. Yine beklediğimiz ve istediğimizi yapmadı. En antipatik tavırları ile mikrofonları istedi. Kamera önünde sanırım onu en görmek istemeyen adamlar biz Galatasaraylılarız. Bu çocuk çok gereksiz ve yersiz konuşuyor. Israrla gündemde kalmak istiyor kendini anlatmak istiyor. Toplasan 10-15 yıllık harikulade kariyeri saha dışındaki hareketleri ile silip süpürüyor. Heykeli dikilecek işler yapmış bu kardeşimiz nedense en büyük rakibin ekmeğine yağ sürmek için uğraşıyor. Oysa bu durumu çok iyi yönetebilirdi. Herhalde günün birinde olgunlaşıp normale döneceği günü bekleyeceğiz. Keşke konuşmasa ve sahada kalsa.
İkili averaj gibi konulara iş kalır mı bilinemez ama her maç böyle konsantrasyon olursa bu iş biter. Daha önce oldu yine olabilir. Artık ışığı herkes görebiliyor. Bu saatten sonra raydan çıkmadan devam etmeli.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder