senin olmadığın zamanların ilk başları telefonu kontrol etmekle geçti.
gelen bir mesajın olmadığı o kadar belliydi ki bir kez daha sıkıldı canım.
bundan sonra olmayacağına olan inancım artmaya, sıkıntım da ilerlemeye devam etti.
belirsiz süreli aşk sözleşmemizi kağıda dökemedik kısa mesajların pratikliğinden.
okuduk ama anlayamadık biz bazı bölümlerini bu karışıklıkğın.
alkolün etkisi de vardı,
biraz da sıcaktı.
köprü trafiğine takılmadı bizim ilişkimiz, haremden arabalı vapur da vardı.
hiç uçamayan bir helikopterin oldu senin ve tutamayacağın bir uçan balonun da
günler ardı ardına yalnızlığa akıp gidiyordu,
ben de her akşam eve gidiyordum, sabah işe gider gibi.
bunların hepsinin içinde bir sıkıntın olduğunun farkındaydım.
biraz birikmişim vardı sevilecek
sana borç verdim.
mevduatının karşılığı bende değer kaybeder oldu bundan emindim.
durum ortadaydı geri alamazdım.
parayla ölçülemez güzel günlerin anısına bir hatıran var bende hala.
adın buralarda bir yerde yazılı olabilir bak ama onu da bulamıyorum
şimdi unutulmayacak bir zamanın, aslında unutulması gerekliliğinin üstüne oturmuş konuşuyorum.
arada bir geri dönüp belki... diyorum.
şimdi senin elinden içtiğim bir kadeh şarabın lafı mı olur diyemem olur tabi.
eğer o kadeh tekrar tutulmayacaksa.
sırada ne var bilemiyorum ama artık sen yoksun.
bundan sonra biraz yalnız kalmak istiyor dudaklarım, ellerim ve dökülen saç tellerim.
güzel bir ayrılık oldu teşekkür ederim.
belki bunu pek de istemedik.
keşke bi sigara daha içseydik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder